Pierwsza wzmianka o kościele w Belce według Klaicia pochodzi już z 1242 roku. w dokumencie Ban Dimitri, gdzie „hominess cruciferorum de sancto Georgio” odnosiłoby się do tej kaplicy. W spisie parafii z 1334 r. W 2001 roku kaplica ta została wymieniona jako kościół parafialny (ecclesia sancti Georgi de Belch). V. Noršić stwierdza, że parafia belečka jest jedną z najstarszych w chorwackim Zagorju i na tym obszarze kościół św. Piotra. Kościół św. Jerzego jest najstarszą gotycką budowlą, ze śladami stylu romańskiego na wieży. Pan Szabo zauważa, że kaplica ta jest jedną z najbardziej tajemniczych budowli w całym chorwackim Zagorju, podczas gdy D. Miletić cytuje ją jako nieodzowny przykład rozwoju średniowiecznej architektury sakralnej w kontynentalnej Chorwacji.
Pierwszy opis kaplicy/kościoła pochodzi z 1639 roku. Z wizytacji kanonicznych, kiedy kościół miał w dzwonnicy dwa dzwony, następnie cztery ołtarze, nową ambonę i chór. Wokół kaplicy znajdował się cmentarz otoczony drewnianym płotem, wewnątrz którego znajdowała się kaplica św. Piotra. Michał, który miał już 1768 rok. Zniszczonym. Z zapisów z wizytacji można zauważyć, że kaplica ta coraz bardziej traciła na znaczeniu, zwłaszcza gdy była w 1780 roku. Kościół został ogłoszony św. Marija Snježna, a jeszcze bardziej po trzęsieniu ziemi, w którym zginęła w 1880 roku.
Kaplica św. Kościół św. Jerzego kształtują następujące główne bryły: wielobocznie zamknięte sanktuarium, szersza i wyższa nawa oraz jednokondygnacyjna dzwonnica wieżowa. Wnętrze znajduje się po stronie północnej przylegając do sanktuarium zakrystii. Kaplica posiada dwa wejścia: przez wieżę po stronie zachodniej i wejście po stronie południowej, które sklepione jest niewielką kruchtą na dwóch filarach. Dziś aktywne jest tylko to południowe wejście, które zostało naruszone w 15 wieku, z bogato profilowaną lunetą, na której namalowany jest obraz Matki Boskiej, nad którym dodano portyk z 17-go wieku. Po północnej stronie sanktuarium znajduje się wejście do zakrystii (dobudowanej w kolorze barokowym), obok której znajduje się gotycka rzeźbiona kamienna kuwecja.
Malowidła ścienne zostały namalowane w trzech różnych okresach: w sanktuarium nad oknami gotyckie freski (15 wiek) przedstawiające Boga, Chrystusa, Ducha Świętego i patronkę Bogurodzicy zostały poważnie uszkodzone. Chrystus i św. Piotr mieszkają na statku. Jan Chrzciciel z pierwszej połowy 14 wieku, natomiast na polach sklepienia w statku znajdują się malowidła niższej jakości z 17 wieku. W sanktuarium znajduje się gotycka kawiarnia z połowy 14-go wieku, w której niegdyś mieścił się barokowy ołtarz św Piotra. George. Dziś ołtarz ten został przesunięty wzdłuż północnej ściany nawy głównej, aby przedstawić sanktuarium z gotyckimi freskami. Na ścianie północnej można zauważyć dwa zamurowane półkoliste przejścia, które niegdyś łączyły nawę z obszarem ul. Katarzyna, zbudowana w baroku, którego dziś już nie ma. Najstarszą częścią kaplicy jest romańska dzwonnica, która jest często cytowana w literaturze jako pozostałość dawnej twierdzy obronnej.
Pomimo częstej opinii dzwonnicy jako twierdzy obronnej, samo wejście z jego wymiarami wyklucza możliwość, że wieża św. Jerzy pełnił funkcję obronną. Ustalono następującą kolejność budowy – najpierw zbudowano przyziemie dzwonnicy, następnie zbudowano nawę przykrytą tabulatą i wieloboczne sanktuarium sklepione gotyckim sklepieniem krzyżowym, a na koniec zmodernizowano dzwonnicę.
Koniec 15. St. Statek statku jest sklepiony sklepieniem siatkowym wspartym na konsolach o rustykalnym przetwarzaniu w postaci ludzkich głów. W posadzce kaplicy znajduje się łącznie siedem grobowców: jeden w sanktuarium (gdzie pochowano proboszczów), cztery w nawie i dwa w dzwonnicy. Podczas prac naprawczych podłogi w 1980 roku, wszystkie grobowce zostały znalezione opróżnione. D. Miletić przedstawia teorię, że wieża była pierwotnie ossuarium lub karnerem właściciela ziemskiego Benik, a potwierdza to fakt, że podczas prac w 1989 roku. W posadzce sanktuarium wzdłuż północnej ściany znaleziono uszkodzony kamienny sarkofag z okresu przed najazdem tatarskim. Również takie pierwotne przeznaczenie można powiązać z kamiennym romańskim fragmentem reliefu znalezionym podczas prac w ul. Maryja Śnieżna.
Inne przykłady średniowiecznych grobowców lub carnerów nie są znane w kontynentalnej Chorwacji. Oprócz tego niezwykłego odkrycia, st. Kościół św. Jerzego jest wyjątkowy, ponieważ w kontynentalnej Chorwacji jest jedynym z romańską fasadą zbudowaną z regularnych kamieniarzy, a we wnętrzu znajduje się szereg ślepych łuków, których nie ma w żadnej innej przestrzeni kościelnej. Oprócz tego, że jest jedynym ze sklepionym całym wnętrzem pod koniec średniowiecza, ma również zachowaną gotycką kawiarnię. Oprócz tych osobliwości, powołując się na bogactwo tworzyw architektonicznych z motywami figuralnymi, roślinnymi i geometrycznymi, wspomina się również o kaplicy św. Piotra. Kościół św. Jerzego w Belac jest najbardziej znaczącym przykładem średniowiecznego wiejskiego kościoła parafialnego w Chorwacji.
OŁTARZ ŚW. JURJA
Ołtarz św. Piotra Kościół św. Jerzego jest jedynym zachowanym ołtarzem z dawnych czterech barokowych ołtarzy, które znajdowały się w kaplicy. Niegdyś ołtarz umieszczono na gotyckiej kafeterii w prezbiterium, a obecnie znajduje się wzdłuż północnej ściany nawy. Ołtarz datowany jest na ostatnią dekadę 17. St. Według wizytówek miał kiedyś posąg św. Piotra pośrodku. George między ewangelistami Janem i Markiem, którzy stoją na konsolach. Do tego doszedł strych. Z biegiem lat ołtarz został dość zmieniony: zamiast figury św. Piotra ołtarz został nieco zmieniony. Obraz św. Jerzego został umieszczony na płótnie św. Jerzego. Jerzy, malarz Jana Chrzciciela.
Z całego ołtarza pozostała nienaruszona jedynie architektura dolnej części retabula, tak że centralną część zajmuje tabernakulum z anielskimi pochodniami. Wzdłuż zewnętrznych krawędzi retablo przymocowano ozdobne skrzydła z liśćmi akantu i kwiatami, z których dziś na ołtarzu zachowało się tylko prawe skrzydło.
Według wizyty z 1708 r. na attyce znajduje się posąg Zbawiciela między świętymi Ignacym i Ksawerym, natomiast według opisu D. Baričevicia z 1972 roku. na attyce znajdował się w środku nowszy obraz Dziewicy między świętymi Stefanem i Franciszkiem Ksawerym. Dziś nie ma attyki, a na plebanii przechowywane są rzeźby świętych wymienionych w ostatnim opisie, a także posągi apostołów Piotra i Pawła, które oczywiście pochodzą z jednego ze zrujnowanych ołtarzy (najprawdopodobniej z ołtarza św. Piotra). Barbara).
Proboszcz: Rev. Pan Milan Pušec, zarządza z parafii Konjšćina
Adres: Belec 52, 49254 Belec
Telefon: 049 460 040
Adres e-mail: zupa.belec@zg-nadbiskupija.hr
Adres internetowy: https://www.facebook.com/ %C5%BDupa-Belec-900292200059275
