Jest to jeden z najstarszych kościołów archidiecezji zagrzebskiej, ale dokładna data budowy nie jest znana. Wzmiankowany jest w statucie Jana Archidiakona Gorycji z 1334 roku. Rok: Item ecclesia sancti Martini de sub Ozturch. Później wzmiankowany jest w 1501 roku. Georgius plebanus sul Oztercz. Patronat nad tą kaplicą sprawowali w tym czasie panowie z Oštrac.
Kiedyś był to kościół parafialny złotnika. Tak więc proboszcz parafii Zlatar żył w 1699 roku. W 2001 roku na plebanii, która istniała na terenie położonym na wschód od dzisiejszego cmentarza. W tym czasie w Zlatar istniała tylko kaplica, w której księża z Martinšćiny czasami odprawiali Mszę św. Kaplica ta stała na miejscu obecnego kościoła parafialnego przy rynku w Zlatar. Ale w 1699 r. W 2001 roku siedziba parafii Štrčka została przeniesiona do Zlatar. Kościół parafialny św. Piotra Martina stała się kaplicą, a ta w Zlatar kościołem parafialnym. Otóż księża ze Zlatara przychodzili czasem odprawiać Mszę św. do Bazyliki św. Piotra. Martin.
do 1789 roku. W 1999 r. wsie Martinšćina i Repno należały do parafii Zlatar, a wsie Ladislavec i Martinci do parafii Lobor. W tym samym roku proboszcz złotniczy otrzymał wsie Ladislavec i Martinci, a proboszcz Lobor Martinšćina i Repno. W tym czasie właściwie nie było parafii zlatar, ale nazywano ją parafią św. Piotra. Martina pod Ostracem, tj. Parafia Sharpener.
Kościół został zbudowany w stylu gotyckim. Składa się z nawy i węższego i niższego kwadratowego sanktuarium oraz zakrystii i wieży przed fasadą. Zakrystia istniała już w 1676 roku. wiek. Josip Kotarski wspomniał o dwóch kielichach z 1612 roku. i 1676. Srebrna złocona monstrancja i dwa dzwony, większe od 1448 r. i mniejsze od 1761 r. wiek. do 1867 roku. W 2001 roku cmentarz wokół kościoła został otoczony murem. Dzień 2 Lipiec 1867 roku. Obecny cmentarz został otwarty, który 22-letni wówczas kapelan Lobor, późniejszy subarchidiakon i proboszcz w Orehovicy, Tomo Capek, pobłogosławił w obecności proboszcza Jana Borovečkiego i jego kapelana Mijo Kelečića. Mieszkańcy wsi Martinšćina i Repno są pochowani na tym cmentarzu.
Dawno, dawno temu na pobliskim wzgórzu znajdowała się kaplica św. Piotra. Duch, po którym dziś nie ma śladu. już w 1639 r. W kościele znajdowały się trzy ołtarze. Ołtarz główny św. Piotra. Martina miała murowany stół ołtarzowy i drewnianą dobudówkę na dwóch piętrach. Potem był rok 1781. W 2001 roku wzniesiono barokowy ołtarz główny z figurą św. Piotra. Marcin, z aniołem po obu stronach. Dziś znajdujemy tam posąg Marcina na koniu i żebraka. Lewy ołtarz boczny poświęcony jest św. Piotrowi. Ambrozja, a kiedyś znajdowała się na ołtarzu głównym. Dawno, dawno temu lewy ołtarz boczny był poświęcony św. Piotrowi. Był tam w 1666 roku. wiek. Jest rok 1676. Jest ołtarz św. Piotra. Florian, a 1708. St. George. Później znajdował się tu także prosty barokowy ołtarz św. Piotra. Magdaleny.
Prawy ołtarz boczny poświęcony jest Matce Bożej Bolesnej, która prawą ręką trzyma Dzieciątko, a w lewej jabłko. Pochodzi z około 1480 roku. Zawiera również herb szlachecki, który potwierdza, że został wykonany przez proboszcza Oštrčki Ivana Gundaka. Posiada również napis R.D.I. g. D.H., tj. Ioannes Gundak de H.
W kaplicy św. Piotra. Krzyż romański, dziś najstarszy eksponat Skarbca katedry w Zagrzebiu, został również znaleziony, który uważa się, że pochodzi z 9 wieku. Wieki.
Proboszcz: Rev. Tomica Božiček
Adres: Martinščina
Telefon: 049 430 040
Telefon: 049 430 040
Adres e-mail: zupa.lobor@zg-nadbiskupija.hr
Adres internetowy: www.zupa-lobor.hr
